Nacizane bir blog yazısı, içimden geldiği gibi..

Bir zamanlar benimde kadınlarım vardı, terkedip gittiğim kadınlar...

Sığ zamanların derin sularıydı aslında onlar, gözlerine baktığımda başka bir dünyanın kapıları aralanıyordu.

Kadınlarım vardı bana dair, her birinde kendimden bir parça bulduğum, kadınlarım vardı, gözleri ışıl ışıl bakan.

Şimdi o kadınlar çok uzaklara gittiler, hiçbirinin değerini bilemedim ben.

O giden kadınları arıyorum usanmadan, dalıp gidiyorsam uzaklara, sebebi budur aslında.

Yalnızlığı mesela onları düşünme fırsatı bulabildiğim için çok seviyorum.

Başka başka kadınların gözlerine onlara bakabildiğim gibi bakamıyorum artık.

Keşfedilmeye değer bir şeyler arıyorum, her insanın bir hazine olduğu kanaatindeyim.

Lakin bulamamanın verdiği sıkıntı var içimde, o kadınlar yok, o kadınlar gibi kadınlarda yok aslında.

Ya da ne bileyim belki de o adam yok artık.